![]() |
Tweet |
Mekanın Cennet olsun Osman Ülkü
Uzun zamandan beri elim hastalıkla mücadele eden Osman Ülkü, kızının Çeşme ‘de oturmas
ı nedeniyle Çeşme Alper Çizgenakat Devlet Hastanesi’nde tedavisine devam etmişti.. Köydeki bahçemin yakın olması nedeniyle sık sık ziyaret eder, anılarımızı paylaşırdık, İzmir ‘de tedavi olmaya gidene kadar
Bazen sabah, bazen gece vakti çat pat yanındaydım, ben gidince eski dostu görmenin mutluluğu ile gözleri ışıl ışıl olurdu. Bu elim hastalığı yeneceğini, her saniye bildiği duaları okuyarak Allah’a şükrettiğini söylerdi.
Kızları, damadı her zaman yanında olmuş, Osman Ülkü “ İşte evlat böyle olur, iyi günümde de kötü günümde de yanımdalar”demişti..
Son kez gittiğimde, kendisini yatağında bulamadım , yanında yatan arkadaşları “ Osman Çeşme ‘yi seyrediyor” demişlerdi, hemen ona doğru yürüdüm, elimde fotoğraf makinasını görünce, “ Hadi Yusuf ‘cum beni şöyle arkadan çek, Çeşme’nin güzellikleri görünsün, sana o yakışıklı fotolarımı gönderiyim, gazeteye o fotolarıı koy, dostlar beni o hallerimle hatırlasın” diyerek, ön tarafdan değil de sırtından fotoğraf çekmemi istemişti..
“Olur mu Osman” dememe rağmen “ Sen Çek çek” demişti, aslına bakılacak olursa, ben de o halde çekmek istemiyordum, o yakışıklı, artist gibi kardeşim günden güne eriyordu, her gittiğimde “ Ya Yusuf bu gün 44 kiloya düştüm, bu gün 43 ‘e düştüm” diyordu.. Ben de moral olsun diye “ Kantar yanlış tartar, sen bu gün düne göre kilo almışsın” diyerek moral vermeye çalışıyordum
Ve gün geldi, vakit doldu, Osman Ülkü kardeşim, ruhunu teslim etti, Mekanın Cennet olsun, Osman Ülkü kardeşim