|
Tweet |
Daha ilkokula başlarken yürüme engeli nedeniyle okula alınmak istenmeyen yazar Ece Beşer'in, kendi yaşam öyküsünü kaleme aldığı ikinci kitabı "Amerika'ya da Yolum Düştü" adlı kitabı, Biz Kitap'tan çıkarak, satışa sunuldu.
"Insanın öz yaşamının öz sermayesi olduğunu..." vurgulayan yazar, eğitimde, sağlıkta ve sosyal yaşamda her iki ülkeyi (ABD-Turkiye) kıyaslayıp sorguladığı kitabında, akıcı bir dille ve esprilerle düşüncelerini dile getirdi.
İzmir Göztepe Kız Meslek Lisesi kreşinden başlayan eğitimini, Yaşar Üniversitesi Radyo Sinema Televizyon bölümünden üçüncü olarak tamamlayan yazar Ece Beşer, yürüme engelini "eksi bir ile dünyaya gelmek" olarak tanımlıyor.
Turkiye sorunlarıyla yakından ilgilenen yazar, yaşadığı deneyimlerinin ülkesinin gelismisligi ile paralel olduğunu düşünüyor. Bu bağlamda çıkardığı ilk kitabı "Dört Tarafım Engel" de, gençlerin hayatlarındaki engellerden yola çıkarak yazdığı bir kurgu roman.
Yazar Beşer, kitabında, medeni ülkelerde engelli olmanın ne anlama geldiğini kıyaslayarak ele alırken, yaşadığı İkiz Kulelerin yıkılış sürecinde okulca yaşadıklarını, okulun yaptığı yılbaşı sürprizlerini ve insanı duygulandıran daha birçok anısından da bahsediyor.
"Dünya'ya gelme şansımı eksi bir ile yakalamıştım"
Yazar Ece Beşer, "Dünya'ya gelme şansı yakalayan bizler aynı yaşam standartlarına sahibiz. İnsanın öz yaşamı öz sermayesidir. Uzun ve sonsuz gibi algılanan bu yolculuğun bir kısmını paylaşmak beni oldukça zorladı. Çünkü ben Dünya'ya gelme şansımı eksi bir ile yakalamıştım. Ben eksi biri yenmeye çalıştım. Şimdilik eksi 1'i nötr hale getirdiğimi varsayıyorum" diyerek mücadeleci kişiliğini ve kararlılığını da sergiliyor.
Beşer, "Amerika'ya Yolum Düştü" kitabının tanıtım yazısında da şu ifadeleri kullandı:
"Eksi biri nötr hale getirdiğimi varsayıyorum"
"Dünyaya gelme şansı yakalayan bizler, ayrı yaşam standartlarına sahibiz. İnsanın öz yaşamı öz sermayesidir. Uzun ve sonsuz gibi algılanan bu yolculuğun bir kısmını paylaşmak beni oldukça zorladı. Çünkü ben dünyaya gelme şansımı eksi bir ile yakalamıştım. Yakın çevre ortamında değil ama genellikle gittiğim bazı yerlerde görünmezmişim gibi davranıldı. Benim için bu davranış yok sayılmaktı. Ben eksi biri yenmeye çalıştım. Var olmak için öncelikli olarak almam gereken eğitimimi tamamladım. Eğitimimin her aşamasında kafa sesim sorularla ve sorgulamalarla çınlıyordu. Sadece eğitim alanında değil aynı sorgulamalar sağlık sorunları ve sistem için de geçerliydi. Şimdilik eksi biri nötr hale getirdiğimi varsayıyorum."
