Ölümü  hissetmedi bile..

Önceki gün son yolculuğuna uğurlanan tiyatrocu  kantocu Nurhan Damcıoğlu ‘nun son anlarını  kardeşi Perihan Damcıoğlu, gazeteci Yunus Emre Çınar ‘a anlattı.

Kardeşim çok ciddi bir insandı, Perihan kardeşim ben yüzüme maske takıp sahneye çıkıyorum, gülüyorum, eğlendiriyorum, eğleniyorum,  derdi özel hayatında  tam profesörvari  duruşu, sözleri, davranışları ile  çok ciddiydi, herkese merhaba der, selam verir, hiç kimseyi kırmazdı .Hastaneye yatmadan  iki gün önce komşularını topladı, konuştu, sohbet etti, neşe içinde

sohbetti, demek ki bir veda toplantısı idi bu .bilemedik, bilemezdik tabiii

Nurhan ablam, İstanbul trafiğinden kaçtı geldi İzmir ‘e yerleşti, üç defe çeşitli zamanlarda  ablamın aracına kamyonlar çarptı, yüzü gözü dağıldı,, estetiklerle kendine geldi, ayrıca İstanbul ‘da sahne ortamları çok değişmişti, gazinolar birer birer kapandı,  seyirciler değişti, ben artık buralarda sahneye çıkamam diyerek İzmir ‘e geldi, çok mutluydu, kısa sürede  kalabalık dostlar arkadaşlar edindi

Fizik tedavi görüyordu,  bu tedaviyi hastanede yapalım dediler, gittik hastaneye yatırdılar, herşey  yolunda gidiyordu,  sabahleyin  ona yemeğini yedirdim, nasılsın iyi misin diye sordum  iyiyim hayatım dedi,  doktorlar geldi, kollarına baktılar,  her şey normal dediler, onlar çıktı, bir ara göz göze geldik sanki veda eder  gibi bakıştık,  bir anda gözlerini kapadı,, kardeşim hayata gözlerini yummuştu,  tek tesellimiz  acı çekmedi, ölümü farketmedi bile

En büyük arzusu veda konseri yapmaktı, Perihan bir iyi olayım,  sahneye elvada konseri zamanı geldi, veda konseri yapıp, sahneye bırakazcığım diyordu, ne hazindir ki İzmir Devlet Tiyatrosu Konak Sahnesi’ nde hem dostlarına hem sahneye bir daha görüşmemek üzere veda etti